Księga wyzwań Dasha i Lily- Rachel Cohn & David Levithan

Witajcie :)
Dziś zapraszam Was na recenzję książki otrzymanej od Wydawnictwa  Bukowy Las.
Wiem, że to nie święta Bożego Narodzenia się zbliżają, ale cóż począć, kiedy właśnie teraz ta książka wpadła mi w ręce ;)

Każdy z nas zna doniosłe książki, które potrafią odmienić nasze życie. Chwytają za serce i nie chcą puścić.
Potrafią wprowadzić nas w głębokie zadumanie, nakłaniają do rozważań nad własnym życiem.
Ta książka taka nie jest ;)
Co nie umniejsza jej wdzięku!

Czasem nie potrzebujemy trudnych do rozumienia tomiszczy, czasem wystarczy lektura umilająca nam wieczór. "Taki czaso-umilacz" 
Taka właśnie jest "Księga wyzwań Dasha i Lily" lekka, zabawna i z bożonarodzeniowym Nowym Jorkiem w tle.
Historia dwojga nastolatków jak wiele innych. Jest jednak coś co wyróżnia tą książkę: czerwony notatnik, cynizm i sarkazm Dasha.
Po tekście po prostu płynie się wzrokiem.
To historia nie tylko o nastolatkach, to opowieść również o miłości i więzach rodziny, o utracie stabilizacji przez rozwód rodziców, to opowieść o poszukiwaniu pomysłu i akceptacji samego siebie, zamiłowaniu to literatury, etymologi i nadziei, że zawsze będzie się miało nadzieję.
Dziwne?- Nie sądzę!

Lily choć ma dużą rodzinę, dziadka, kuzynostwo, ciocię, brata... to jednak te święta ma spędzić sama. Rodzice postanowili wybyć z kraju, na zaległy miesiąc miodowy. Jest to dla nastolatki nie mała tragedia, ponieważ kocha święta i wszystko co z nimi związane. 
Przez całe dotychczasowe życie stroni od ludzi z świata zewnętrznego "ludzi z nią niespokrewnionych". Twierdzi, że dziadek i rodzice "trzymają ją pod kloszem".
Dobrze gra w piłkę, stoi na bramce i jest kapitanem drużyny. Kocha psy, jednak nie może mieć własnego zwierzęcia. Znalazła na to sposób i wyprowadza psy zleceniodawców. 

Dash nie cierpi świąt. Jego rodzice się rozwiedli, wciągając go przy tym, w niesprawiedliwą walkę prawników. Stał się trochę cyniczny, ceni sobie sarkazm. Ojciec nie zwraca na niego uwagi, jego życiowe rady bardziej denerwują syna, niż mu pomagają. Chłopak po za przyjaciółmi nie ma nikogo. Jednak ironia i Bumer to jego najlepsi przyjaciele.  Ceni sobie czasem samotność, w odosobnieniu z własnymi myślami. Od towarzystwa ludzi,woli towarzystwo słów pisanych. Ze wszystkim stara sobie poradzić sam.
Prowadzi bardzo dojrzałe rozmyślania, w porównaniu z młodym wiekiem. 

Oboje nastolatków łączy pewien czerwony notes "Księga wyzwań", którą w księgarni znajduje Dash. Aby podjąć wyzwania, które para wzajemnie sobie wytycza, trzeba mieć prawdziwą odwagę i pomysłowość.
Czasem łatwiej przedstawić samego siebie za pomocą tuszu i kartek niż być szczerym w cztery oczy. 
Podczas tej gry i podchodów na wielką skalę, Dash i Lily zbliżają się do siebie, piszą o swoich przemyśleniach, lękach i pragnieniach. Szukając czerwonego notatnika po całym Manhatanie, szukają również siebie nawzajem.
Czy jednak wyidealizowane wizerunki obu postaci, jakie zrodziły się w ich głowach, nie rozbiją się jak bańka mydlana, w zetknięciu z rzeczywistością? 
___________________________________________________________________________________________

" Pozwólmy spotykać się naszym słowom."

__________________________________________________________________________________________

W tej książce na próżno szukać wyidealizowanego uczucia, romantycznych uniesień.
Księga wyzwań Dasha i Lily jest w bardzo spójna, choć została napisana przez dwóch autorów.
Co naprawdę rzadko się zdarza.
Momentami naprawdę mnie rozbawiła. 


___________________________________________________________________________

"(...) Próbowałem pisać historię swojego życia. Zrozumiałem w końcu, że fabuła nie jest taka ważna. Najważniejsi są bohaterowie."

_________________________________________________________________________________________

 "Lubiłam sobie wyobrażać, że gdy książę ją znalazł i wsiedli już do jego pięknej karocy, po kilku kilometrach jazdy popatrzyła na niego i powiedziała coś w stylu: "Możesz mnie tu wysadzić? Teraz, kiedy nie muszę j€z mieszkać w tym chorym domu, chciałabym zobaczyć większy kawałek świata". Wyobrażenie Lily na temat kopciuszka.

_________________________________________________________________________________________

 "Ludzie, którzy są dla nas ważni, pozostawiają w nas ślady. Niektórzy zostają z nami na dłużej, inni przychodzą i odchodzą, ale tych śladów nie da się zatrzeć - i dobrze. To dzięki nim dojrzewamy, dochodzimy do pełni społeczeństwa."

____________________________________________________________________________________

"(...) Mówi się przecież: "to był właściwy czas, ale to nie ta osoba" albo "to na pewno on, ale teraz nie jest dobry czas". Jeśli przyjąć tę koncepcję, to odpowiedzialność za nasze życie przejmie los, [...]. Ale to nie wszechświat decyduje o tym, co jest właściwe, a co nie, tylko ty."

 _________________________________________________________________________________________

 Może faktycznie ta historia jest dedykowana nastoletnim czytelnikom, jednak skłamałabym twierdząc, że nie umiliła mi czasu. 
Choć już dawno przestałam być nastolatką, to szczerze żałuję, że w bibliotece czy księgarni, nigdy niedane mi było znaleźć- czerwony notatnik. To fantastyczna przygoda. 
Chcielibyście się przekonać dlaczego Lily kiedyś nazywana była "krzykaczem"?
A może ciekawi Was kim jest Sofii?
Jednak przede wszystkim, jeśli chcecie zafundować sobie odrobinę wytchnienia i humoru, koniecznie sięgnijcie po tą książkę.
______________________________________________________________________________________

" - Widzisz Dash, ja nigdy nie byłam dziewczyną z twojej głowy. A ty nigdy nie byłeś moim księciem. Myślę, że obydwoje zdawaliśmy sobie z tego sprawę. Kłopoty zaczynają się wtedy, kiedy chcemy na siłę uwierzyć, że spotykamy się z naszym wyśnionym ideałem."

____________________________________________________________________________________________

"Kontakty z rodziną - na podobieństwo arszeniku - najlepiej stosować w małych dawkach."

____________________________________________________________________________________________

A, i nie czekajcie do świąt! Bez całej otoczki bożonarodzeniowej równie ciekawie się ją czyta ;) 
Polecam i pozdrawiam Was.
Justyna.